تزریق عضلانی بهتر است یا تزریق زیر جلدی؟

تزریق عضلانی-تزریق زیرجلدی

 تزریق عضلانی بهتر است یا تزریق زیر جلدی؟

واکسیناسیون جوجه های یک روزه معمولا به صورت تجویز ۲/۰تا۵/۰میلی لیتر واکسن زیر پوست پشت گردن یا داخل عضله پا صورت می گیرد .
ماشین های اتوماتیک واکسیناسیون که در اکثر نقاط جهان به کار می روند معمولا برای تزریق زیر پوست پشت گردن طراحی شده اند . یک واکسیناتور با تجربه می تواند ۲۰۰۰-۱۶۰۰ جوجه را در یک ساعت واکسینه نماید. معمولا یکرنگ مخصوص با واکسن مخلوط می گردد تا بعد از تجویز بتوان روند واکسیناسیون را دنبال نمود سر سوزن ها را در طول روز بایستی به کرات تعویض نمایید و سر سوزن های کند و یا خم شده را بلافاصله تعویض کنید . واکسیناسیون به روش تزریقی (تزریق زیر جلدی و داخل عضلاتی) ساده ترین و متداول ترین روش تجویز واکسن کشته است.

این روش در واکسیناسیون انفرادی با واکسنهای غیر فعال مورد استفاده قرار میگیرد با هدف کنترل بسیاری از بیماری های طیور.

واکسیناسیون در طیور

واکسیناسیون تزریقی – واکسیناسیون زیرجلدی – واکسیناسیون طیور

۱ – در تزریق عضلانی حدودا ۱۶ روز بعد از تزریق ،تیتر هدف و ایمنی دهنده با پشتیبانی دهنده موثر ایجاد میگردد.

۲ – در تزریق زیر جلدی حدودا ۲۱ روز پس از تزریق ،تیتر هدف و ایمنی دهنده با پشتیبانی موثر ایجاد میگردد.

حال با توجه به موارد فوق ،اگر بخواهیم تزریق زیر جلدی صورت بگیرد باید در سن بسیار پایین انجام بشود تا تیتر هدف نیز زودتر ایجاد گردد. مثلا در جوجه های گوشتی اگر تزریق زیر جلدی در سن ۸ روزگی انجام بگیرد ،تیتر هدف در سن ۲۹ روزگی کامل خواهد شد ،بنابراین اگر در گله زودتر ویروس بیماری نیوکاسل وارد شود تا سن ۲۸ روزگی پشتیبانی و حمایت جدی و پایداری از طرف واکسن تزریقی نخواهد داشت؛ پس بنابراین لازم است در چنین شرایطی، تزریق واکسن در سن حدود ۵-۴ روزگی انجام بگیرد تا تیتر هدف زودتر در گله ایجاد گردد.

ولی اگر تزریق عضلانی باشد، میتوان این عمل را مثلا در سنین ۹-۶ انجام داد تا تیتر هدف حدود ۱۶ روز پس از تزریق ایجاد گردد. بر روی لیبل واکسنهای تزریقی خارجی هر دو روش تزریق زیر جلدی و عضلانی توصیه شده است؛ ولی در واکسنهای تزریقی ایرانی، ظاهرا بدلیل موارد مصرف انسانی گوشت مرغ، فقط روش تزریق عضلانی مجاز شده است.

هرچند بسته به شرایط منطقه و مرغداری، دامپزشک ممکن است برنامه واکسیناسیون متفاوتی طراحی نماید. یک مسئله مهم اینست که برنامه تزریق واکسن باید طوری طراحی گردد که هم بتواند از پایینترین سن ممکن پوشش حمایتی برای جوجه داشته باشد و هم اینکه تا پایان دوره نیز این هدف را محقق نماید. در طول پرورش، استفاده بجا از واکسن های زنده آشامیدنی، نقش بسیار مهمی در ایجاد و پایدار کردن تیتر هدف دارد.

 

اگر این مطلب مفید بود، لطفا آن را با دوستانتان به اشتراک بگذارید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

سایر مقالات