بیماری برونشیت

نویسنده فرید واحدی
دی 10, 1397

بیماری برونشیت

بیماری بروشیت التهاب دیواره لوله های برونش یا نایژه ها که نای را به شش هامتصل می کنند، است. هنگامیکه برونش ها ملتهب می شوند و یا عفونی می شوند، هوای کمتری می تواند به شش ها یا از شش ها جریان پیدا کند و یک موکوس یا خلط سنگین در راه های هوایی تشکیل می شود. بیماری برونشیت عفونی ( ib ) ، که بیماری برونشیت عفونی پرندگان نیز نامیده میشود ، نوعی بیماری ویروسی بسیار مسری تنفسی مرغ هاست که مشخصه آن ضایعات نایی ( tracheal ) ، سرفه و عطسه میباشد . بیماری برونشیت عفونی یک بیماری حادخیلی مسری است که باعلائم تنفسی درماکیان مشخص می شود. این بیماری در صورت همراهی با عفونت ناشی از باکتری ای_کلای ممکن است تشدید شود. بیماری برونشیت را میتوان از جمله بیماری های با خسارت های اقتصادی بالا دانست.

عامل بیماری:

یک نوع ویروس ازخانواده کروناویریده می باشد

مکانیسم ایجاد بیماری:

بیماری برونشیت مزمن به دنبال نوعی التهاب در مجاری هوایی بزرگ (برونش‌ها) و کوچک و اپیتلیوم آلوئولهای ریوی ایجاد می‌شود. التهاب مربوط به برونشیت بواسطه افزایش سلولهای التهابی اطراف برونشیولها در پاسخ به محرکهای سمی ،میکروبی و یا التهابی ایجاد می‌شود. در واقع افزایش فعالیت مواد اکسیدان و کاهش فعالیت آنتی اکسیدان‌ها عامل بروز این التهاب است.

انتقال ویروس بیماری برونشیت عفونی :

ویروس بیماری برونشیت عفونی به سرعت در میان طیور پخش می شود . پرندگان مستعد به بیماری اگر در اتاقی با پرندگان بیمار نگهداری شوند پس از ۲۴ ساعت علائم بیماری را از خود بروز میکنند . ویروس عامل این بیماری پس از ۲۴ ساعت در بورس ، کلیه ها ، ریه ها و نای پرندگان آلوده به این بیماری وجود دارد . خیرا به اثبات رسیده است که ویروس واکسن IBV در ارگانهای مختلف داخلی برای ۱۶۳ روز یا بیشتر زنده باقی می ماند . در خلال این دوره ، ویروس ممکن است بصورت دوره ایی در مدفوع و ترشحات بینی پخش شود.

میزان شیوع و مرگ و میر :

این بیماری ، توانایی آلودگی تمامی پرندگان موجود در یک گله را دارد . اما میزان تلفات ناشی از بیماری متفاوت بوده و به عواملی چون :

حدت ویروس .

سروتایپ ویروس .

سن گله درگیر .

وضعیت ایمنی گله درگیر .

کیفیت ایمنی فعال و همچنین مادری در گله درگیر .

بیماریهای ثانویه باکتریایی .

استرس های محیطی .

بستگی دارد .

اما میزان مرگ و میر این بیماری از ملایم تا شدید متفاوت است . بر اساس تحقیقات صورت پذیرفته ، برخی از سویه های تنفسی و NephroPathogenic چون DE072 سبب بروز تلفاتی شدید در گله های تحت پرورش می شوند . این در حالیست که سویه هایی چون T استرالیایی سبب بروز تلفاتی اندک میشوند .

جنسیت جوجه ها ، وضعیت گله مادر و تغذیه ، از فاکتورهایی میباشند که در شدت بروز ضایعات کلیوی ، موثر میباشند . میزان تلفات این بیماری در جوجه هایی با سن کمتر از ۶ هفته بالا می باشد ( ۲۵ درصد یا بیشتر ) در حالیکه در جوجه هایی با سن بیش از ۶ هفته ، بطور معمول اندک است.

علائم فرم تنفسی:

شایعترین ورایج ترین فرم ازبیماری درتمام سنین می باشد که دارای علائمی بشرح ذیل است:

رالهای تنفسی،نفس نفس زدن، عطسه ، سرفه، ریزش ترشحات ازبینی واشک، تورم صورت، تنفس بادهان باز، کزکردگی وکاهش مصرف دان، کاهش تولیدتخم مرغ تا۵۰درصد و لمبه گذاری درمرغان تخمگذار. علائم تنفسی خفیف از قبیل عطسه ،تنگی نفس و خروج اب از چشمها وسوراخهای بینی همراه این بیماری می باشد. معمولا” بیماری دراواخرتابستان و اوایل پائیز شایع می گردد. انتشاربیماری بسیارسریع است دوره نهفته بیماری ۳-۱ روزاست . درصورتی که بیماری باسایرعوامل عفونت زا همراه نباشد ممکن است درجوجه ها تا ۳۰ درصدتلفات ایجادکند، بدیهی است درکمپلکس با سایر بیماریها تلفات بالاترمی رود

علائم درفرم کلیوی:

معمولا” درجوجه های جوان باسن ۶-۳ هفته بروز می کند ودراین حالت جوجه هاعلائمی ازقبیل کزکردگی ، بی اشتهائی ، اسهال سفید و گچی و گاهی علائم تنفسی دیده می شود. تلفات حدودا” به ۳۰درصدبالغ می گردد.