انواع افزودنی های خوراک طیور

افزودنی های خوراک طیور

افزودنی های خوراک طیور صنعتی امروزه بخش جدایی ناپذیر جیره ی آن ها میباشد. رشد سریع طیور صنعتی آنها را در معرض تنش ها و فشار بالایی قرار میدهد.

تامین تمامی نیاز های طیور در این بازه زمانی کوتاه با اتکا به نهاده های اولیه خام امکان پذیر نمی باشد.

از این رو ما در شرکت کارنوتک به بررسی انواع افزودنی های خوراک طیور پرداخته ایم. با ما همراه باشید.

افزودنی های خوراک طیور و تاثیر آن بر رشد مرغ

مقدمه:

افزودنی های خوراک طیور امروزه جزو جدایی ناپذیر از جیره غذایی آن ها می باشد. امروزه مشاهده میشود که حجم بالایی از پژوهش های علمی سراسر جهان در رابطه با پرورش و تغذیه طیور است.

رشد سریع جوجه های گوشتی همواره هدف اصلی برنامه های اصلاح نژاد و تغذیه ای بوده است. این مسئله به علت مقرون به صرفه تر شدن تولید مورد توجه تولید کننده ها نیز قرار دارد.

مرغداران به دنبال سویه های با رشد سریع تر، تجهیزات پیشرفته تر، برنامه های مدیریتی بهتر، خوراک های فرموله شده ی باکیفیت و همچنین افزودنی هایی هستند که ضریب تبدیل را کاهش داده پرنده ها سریع تر به بازار مصرف برسند. چرا که کاهش زمان پرورش سبب کاهش هزینه های مدیریتی و انرژی در مرغداری می گردد.

لازم است این موضوع را خاطر نشان کنیم که استفاده از هورمون های محرک رشد در این صنعت عملا امکان پذیر نیست، استفاده از آنتی بیوتیک ها نیز اخیرا به دلایل مختلف از جمله نگرش جامعه و سخت گیری های نهادهای نظارتی در مورد این مسئله رو به کاهش است.

در نتیجه امروزه استفاده از افزودنی های خوراک مرغ های گوشتی، فاقد اثرات جانبی و سالم مورد استقبال تولیدکنندگان قرار گرفته است.

شرکت ماکیان فرتاک تولید کننده انواع افزودنی های خوراک طیور می باشد.

برای دریافت کاتالوگ محصولات این شرکت به لینک زیر مراجعه فرمایید.

دانلود کاتالوگ محصولات

افزودنی های خوراک طیور چه کاربردهایی دارند؟

افزودنی های خوراکی طیور توان بهبود بازدهی وافزایش رشد یا تولید تخم مرغ، پیشگیری از بیماری ها و مسمومیت ها، بهبود مصرف، هضم و جذب خوراک را دارند.

افزودنی های خوراکی با هدف بهبود سلامتی پرنده و محصول و ارتقا میزان بهره وری خوراک استفاده می شوند.

ما امروز در ادامه به انواع افزودنی های خوراک طیور مصرفی خواهیم پرداخت:

  1. آنزیم‌ها
  2. پروبیوتیک‌ها و پری‌بیوتیک‌ها
  3. اسیدی‌فایرها
  4. ضدعفونی‌کننده‌ها
  5. مواد معدنی کیلاته
  6. ضد کپک ها یا توکسین بایندرها
  7. پلت بایندر ها
  8. آنتی اکسیدان ها
  9. کوسیدیواستات ها

آنزیم های خوراکی

بسیاری از  مواد اولیه خوراک طیور عوامل ضد تغذیه ای را در خود دارند که مصرف هضم و جذب خوراک را کاهش می دهند.

آنزیم های خوراکی توانایی تجزیه این عوامل از جمله NSP ها یا کربوهیدرات های غیرنشاسته ای، فسفر فیتاته، برخی پروتئین ها و کربوهیدرات های دیگر را به پرنده می دهند.

با توجه به وضعیت اقتصادی امروزه و مشاهده دشواری در تامین نهاده های اولیه استفاده از آنزیم ها اجازه می دهد بتوانیم خوراک های جدیدی را جایگزین ذرت و سویا نماییم.

افزودنی های خوراک طیور

پروبیوتیک ها و پریبیوتیک ها و نقش آنها در افزودنی های خوراک طیور

پریبیوتیک ها انواعی از کربوهیدرات ها هستند که به عنوان غذا توسط پروبیوتیک ها مصرف می شوند.

وجود آن ها باعث ارتقا عملکرد سویه های پروبیوتیک خواهد شد.

پروبیوتیک ها باکتری های مفید دستگاه گوارش هستند که می توانند از طریق مکانیسم های مختلف باعث کاهش میزان باکتری های آسیب رسان و رقابت کننده با پرنده در مصرف خوراک می شوند.

این باکتری ها سبب حفظ سلامت و رشد بیشتر پرزهای روده، بهبود هضم و جذب خوراک خواهند شد.

تولید برخی از پروبیوتیک ها مانند لاکتوباسیلوس اثرات منفی بر رشد و فعالیت باکتری های مضر داشته و موجب تقویت بافت های اپیتالیال می شوند. این عملکرد را اسیدی فایر ها نیز می توانند داشته باشند.

یکی دیگر از اثرات پروبیوتیک ها تقویت ساختار اپیتلیال روده است که نتیجه ی آن هضم و جذب بهتر مواد مغذی، جلوگیری از نفوذ عوامل بیماری زا و سموم قارچی می باشد.

پروبیوتیک ها از دو مسیر اثر رقابتی و نامساعدسازی محیط می توانند موجب کاهش فعالیت باکتری های مضر دستگاه گوارش می شوند.

افزودنی های خوراک طیور

پروبیوتیک ضد حرارت ای – پرو

آنتی بیوتیک ها و جایگزین های آن ها با افزودنی های خوراک طیور

دستگاه گوارش تمامی حیوانات دارای جمعیت میکروبی مفید و مضر است.

برخی از میکروب ها برای سلامت و عملکرد مناسبت دستگاه گوارش مفید و ضروری هستند. اما برخی دیگر مضر و بیماری زا می باشند.

استفاده از آنتی بیوتیک ها دو نوع کاربرد دارد.

در سطح پایین آنتی بیوتیک ها موجب تحریک رشد می شوند.

باکتریوسین ها از جمله بیوتیک های پرکاربرد در این بخش هستند. با این وجود امروزه به خاطر خطرات افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی، نگرانی روزافزون مصرف کنندگان از باقیمانده آنتی بیوتیک ها و منع های قانونی استفاده از جایگزین های آنتی بیوتیک ها همچون پروبیوتیک ها، پری بیوتیک ها، اسیدی فایرها و … رواج بسیاری یافته است که بعضا عملکرد بهتری را نیز به جا گذاشته است.

در هنگام بروز بیماری های شدید نیز استفاده از آنتی بیوتیک ها می تواند به حفظ گله از تلفات و زیان بالا کمک کند.

اما مصرف آنتی بیوتیک ها همواره باید با نظر دامپزشک باشد. همچنین پس از دوره های درمانی با آنتی بیوتیک ها معمولا جریان میکروبی مفید دستگاه گوارش نیز تحت تاثیر قرار می گیرد که استفاده از پروبیوتیک ها پس از این اقدام لازم به نظر می رسد.

استفاده از مواد فایتوژنیک که منشا اسانس گیاهی دارند نیز می تواند جایگزین مناسبی برای آنتی بیوتیک ها باشد.

اسیدیفایرها یا اسیدهای آلی

اسیدیفایر ها یا همان اسیدهای آلی ترکیبات اسید چرب کوتاه زنجیر هستند که به شکل اسیدیفایر پودری یا مایع در دسترس هستند.

این افزودنی فواید موثری همچون کاهش pH دستگاه گوارش، کاهش آلودگی های میکروبی، افزایش رشد پرزهای گوارشی و بهبود هضم و جذب خوراک، به خصوص پروتئین ها و مواد معدنی همچون کلسیم را در پی خواهند داشت.

همچنین اسیدیفایرها قادرند با جلوگیری از رشد قارچ های کپکی از تولید مایکوتوکسین ها جلوگیری نمایند.

بنابراین اسیدیفایرها باعث بهبود سلامت، رشد و ضریب تبدیل خواهند شد و جایگزین مناسبی برای آنتی بیوتیک های مورد استفاده برای تحریک رشد به حساب می آیند.

کاهش pH اثر بازدارندگی بر فعالیت آنزیم ها دارد.

باکتری های بیماری زا نظیر انتروکوکوس، کلستریدیوم پرفرجنس، کامپلیوباکتر، اشریشیاکلای و سالمونلا در محیط های قلیایی تر قابلیت رشد، تکثیر و اثرگذاری بیشتری دارند.

افزودنی های خوراک طیور

اسیدی فایر ای – سید

ضدعفونی کننده های خوراک

امنیت زیستی جزء جدایی ناپذیر از صنایع تولیدی خوراک و پرورش دام و طیور است.

یکی از راه های مهم انتقال عوامل بیماری زا یا پاتوژن به فارم های تولیدی محموله های خوراک است.

بسیاری از عوامل نامطلوب بیماری زا از طریق خوراک همواره در معرض پرنده ها قرار دارند.

انواع ویروس ها، باکتری ها، قارچ ها و تک یاخته های ایجاد کننده ی بیماری قابلیت این را دارند که در هنگام مصرف خوراک از طریق دستگاه گوارش یا تنفس وارد بدن پرنده شوند و با ایجاد بیماری باعث شکستن مقاومت در برابر مصرف آنتی بیوتیک ها گردند.

با افزودن ضدعفونی کننده های خوراکی که بر طیف وسیعی از عوامل میکروبی تاثیر دارند می توان بخش مهمی از پروتکل های بهداشتی لازم برای پرورش مرغ بدون آنتی بیوتیک را اجرایی نمود.

افزودنی های خوراک طیور

ضد عفونی کننده خوراک ای – کلین

مواد معدنی کیلاته

مواد معدنی کم مصرف بخش کوچکی از جیره خوراکی مصرفی طیور را تشکیل می دهند.

اما نقش های حیاتی آن ها در دستگاه های ایمنی، گوارش و عصبی و همچنین رشد استخوان ها و عضلات بر کسی پوشیده نیست.

از طرفی مواد معدنی به سبب ماهیت متفاوت با بدن موجودات زنده، در دستگاه گوارش با نسبت پایینی جذب می شوند.به عنوان مثال مس، روی، آهن، کروم و سلنیوم از جمله عناصری هستند که با سیستم ایمنی مرتبط هستند.

افزودنی های خوراک طیور

آن ها به صورت ترکیبات و نمک های یونی قادرند با نسبت اندکی جذب گردند.

اما فرایند کیلاته کردن آن ها با اسیدهای آمینه، پپتیدها و اسیدهای آلی سبب می شود این عناصر با انتقال فعال، از طریق کانال های ویژه ی روی سطح غشا سلول های اپیتلیال روده جذب گردند. این اتفاق میزان جذب مواد معدنی را در روده افزایش می دهد.

ضد کپک ها یا توکسین بایندرها

توکسین بایندرها امروزه به علت گسترش سموم قارچی در منابع خوراکی به خصوص ذرت و سویای وارداتی از الزامات پرورش انواع دام و طیور هستند.

مایکوتوکسین ها در طیور تخمگذار سبب مشکلاتی همچون اختلالات سیکل تخمگذاری، لنگش، آسیب های کبدی و کلیوی، مشکلات گوارشی، ضعف سیستم ایمنی و کاهش کیفیت تولید می شوند.

برخی از قارچ های کپکی قابلیت تولید مایکوتوکسین ها به عنوان متابولیت های ثانویه خود را دارند .

یکی از اثرات اصلی مایکوتوکسین ها تضعیف دستگاه ایمنی است.

در نتیجه پرنده بیش از پیش مستعد درگیری با بیماری های عفونی می گردد.

مایکوتوکسیکیوز به حالتی اطلاق می شود که موجود زنده به شدت تحت تاثیر اثرات سموم قارچی قرار گرفته است که در بسیاری از مواقع همراه با علایم حاد و مرگ است.

اما در شکل خفیف، سموم قارچی موجب افت عملکرد دستگاه ایمنی شده و در نتیجه پرنده بیشتر مستعد بیماری و استفاده ضروری از آنتی بیوتیک ها می شود.

مجله علمی فرتاک یک راه حل پیشنهادی برای بی اثر کردن مایکوتوکسین ها ارائه داده است.

درصورت علاقه مندی میتوانید از لینک زیر این مطلب را مطالعه فرمایید.

افزودنی های خوراک طیور

مایکوتوکسین ها را بی اثر کنید

اثر مایکوتوکسین ها بر دستگاه ایمنی

کبد نقش زیادی در دستگاه ایمنی ایفا می کند.

همچنین جایگاهی حیاتی برای متابولیسم و تامین انرژی است.

انرژی یکی از نیازهای دستگاه ایمنی بدن جانوران می باشد. یکی از بیماری هایی که شدت آسیب زایی آن در بدن را می توان تا حدودی به حضور مایکوتوکسین ها در خوراک طیور نسبت داد پاستورلوز می باشد.

این سموم اثرات منفی زیادی از جمله کاهش بازدهی، مشکلات گوارشی، تضعیف ایمنی بدن، لنگش، آسیب های کبدی و کلیوی را در پرندگان در پی خواهند داشت.

همچنین باقیمانده این سموم در محصولات دامی و طیوری یکی از موارد مهم برای مصرف کنندگان و مراجع نظارتی بر بهداشت و سلامت محصولات تولیدی است.

سموم قارچی یا همان مایکوتوکسین ها با کاهش مصرف خوراک، ایجاد اختلال های گوارشی، تضعیف دستگاه ایمنی و عوارض کبدی و کلیوی باعث کند شدن سرعت رشد پرنده و افزایش ضریب تبدیل و تلفات خواهند شد.

وجود برخی از ترکیبات گیاهی، دارویی و آنتی اکسیدان باعث می شود پرنده ها بتوانند با اثرات جانبی مایکوتوکسین ها مقابله نمایند.

افزودنی های خوراک طیور

توکسین بایندر ای – گارد پلاس

در ادامه به چند نوع از این سموم اشاره خواهیم کرد.

  1. آفلاتوکسین ها

آفلاتوکسین ها یکی از مهلک ترین انواع سموم قارچی بوده که اثراتی از قبیل ایجاد سرطان، جهش های ژنتیکی، مرگ جنین یا تولد موزاد ناقص الخلقه و سرکوب دستگاه ایمنی بدن را در پی دارند.

  1. تریکوتسن ها

تریکوستن ها از گونه های فوزاریوم نشات می گیرند.

بیش از ۲۰ ترکیب به طور طبیعی از فوزاریوم ها تولید می شوند که ساختارهای مشابهی نیز دارند و شامل انواع نئوسولانیول ، دی استیل نیوالنول، دی استوکسی سیرپنال، نیوالنول ، دزوکسی نیوالنول و …می شوند.

دزواکسی نیوالنول یا دون وومی توکسین در بیماری مسمومیت ذرت های کپک زده عامل مسمومیت بوده و علائم آن شامل عدم مصرف خوراک، توقف وزن گیری و اختلالات گوارشی بوده که در نهایت به مرگ حیوان منجر خواهد شد.

  1. زیرالنون

زیرالنون ترکیبی استروژنی است که به توکسین F2 نیز شناخته می شود. زیرالنون در ذرت مرطوب معمولا اواخر پائیز و زمستان و همچنین یونجه خشک کپک زده مشاهده می شود.

تولید این سموم در شرایط رطوبت بالا و نوسانات دمایی پائین و متوسط تقویت می شود. این نوع سم قارچی معمولا در مقادیر بالا ایجاد مسمومیت می کند.

  1. اوکراتوکسین

توکسین اصلی این دسته از سموم قارچی اوکراتوکسین A بوده که مایکو توکسین قوی است و باعث صدماتی روی کلیه می شود.

از این اثرات سموم ناقص الخلقه زایی در طیور به خصوص مرغ های مادر مشاهده شده است.

  1. فیومنسین ها

فیومنسین ها اکثرا در قارچ های فوزاریوم و آلترناریا ساخته شده و اثرات خود را روی کبد و کلیه می گذارد.

همچنین این سموم در سیستم عصبی از طریق مهار تولید اسفنگولیپیدها سبب نابودی غلاف میلین می شوند.

میزان سطح بی خطر فیومنسین ها در طیور گوشتی ۵۰ قسمت در میلیون (ppm) و در طیور مادر و تخمگذار ۱۵ قسمت در میلیون توصیه شده است.

  1. آلکالوییدهای ارگوت

آلکالوییدهای ارگوت در گونه های قارچ کلاویسپس ساخته می شوند که گونه ی بیماریزای گیاهی به حساب می آیند.

سموم آرگوتی شامل انواع آرگوسین ،ارگومترین، کلاوین ارگوتامین ها بوده و علائم ابتدایی آن شبیه قانقاریا است.

پلت بایندر ها (یکی از مهمترین افزودنی های خوراک طیور )

پلت کردن خوراک طیور یکی از راه های افزایش بازدهی، قابلیت هضم و جذب و بهبود ضریب تبدیل آن ها است.

خوراک پس از عمل آوری حرارتی در دستگاه پرس پلت به صورت استوانه های ریز اما با ساختار نسبتا پایداری از خط تولید خارج می شود. یکی از شاخصه های موفق بودن فرایند پلت کردن حفظ استحکام ساختاری ذرات پلت است.

امروزه استفاده از پلت بایندر ها به علت مسائلی همچون میزان مورد نیاز بالا، کیپ شدن منافذ، استهلاک و خطر غیرفعال سازی برخی ریزمغذی ها از جمله ویتامین ها و مواد معدنی رواج یافته است.

استفاده از پلت بایندرها می تواند گزینه مناسبی برای تقویت ساختار فیزیکی باشد.

با این وجود انتخاب پلت بایندر مناسب اهمیت زیادی دارد.

تیم تولید محتوا شرکت تجهیزات مرغداری کارنوتک در مقاله ی زیر به بررسی جامع پلت بایندر پرداخته است.

افزودنی های خوراک طیور

پلت بایندر چیست؟

آنتی اکسیدان ها

برخلاف نشخوارکنندگان چربی های مایع و غیر اشباع در تغذیه طیور استفاده قابل توجهی دارند.

این مسئله اهمیت ویژه ای در پرندگانی که جیره های پرانرژی مصرف می کنند دارد.

همچنین تنش های محیطی، بیماری ها، برخی عناصر سنگین، سموم قارچی یا مایکوتوکسین ها (از جمله آفلاتوکسین ها) تولید و رشد بالا میزان رادیکال های آزاد را در بدن پرنده بالا می برند که در شرایط به آن تنش اکسیداتیو نیز می گویند به همین منظور استفاده از ویتامین C ، ویتامین E، اتوکسیکوئین، بوتیلهیدروکسی تولوئن (BHT) ، بوتیل هیدروکسی آنیسول (BHA) و… از جمله آنتی اکسیدان های رایج در افزودنی های خوراک طیور هستند.

کوسیدیواستات ها

کوکسیدیوز از بیماری های رایج در پرندگان، به خصوص در طیوری که روی سطح زمین پرورش داده می شوند است.

عامل آن نوعی پروتوزآ بوده که در همه جا حضور دارد.

حضور اندک آن در دستگاه گوارش مشکل زا نیست، اما سطوح بالاتر می تواند موجب کاهش بازدهی خوراک، تضعیف سلامت و در مراحل حاد مرگ پرنده شود.

در شرایطی که خطر کوکسیدیوز بالا می رود کوکسیدیو استات ها به جهت افزایش مقاومت گله استفاده می شوند. آمپورلیوم، دکوئینات، دیلازوریل، هالوفوگینون، لاسالوسید سدیوم، موننسین، روبنیدین و سالینومایسین از جمله کوکسیدیواستات های رایج هستند.

یکی از راه حل ها برای اطمینان از سلامت دستگاه گوارش طیور در مقاله زیر آمده است.

افزودنی های خوراک طیور

سلامت دستگاه گوارش طیور

 منبع مقاله : www.fartakadd.com

اگر این مطلب برای شما مفید واقع شد آن را با عزیزان خود به اشتراک بگذارید.

گروه تولید محتوا تجهیزات مرغداری کارنوتک


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.