مدیریت بستر طیور
تبخیر آمونیاک از بستر مرغ گوشتی در سالن مرغداری منجر به افزایش میزان NH3 در جو می شود که برای سلامتی مرغ گوشتی نیز مضر است. بستر طیور ترکیبی از کود و پر است.
این یک منبع با ارزش از مواد مغذی بوده که حاوی مقادیر زیادی مواد معدنی شامل نیتروژن ، فسفر ، پتاسیم و کلسیم و همچنین منبع خوبی برای پروتئین خام است.
یکی از مهمترین مشکلات مربوط به بستر طیور ، تبدیل نیتروژن به فرم آمونیاک (NH3) از بستر است.
غلظت بالای آمونیاک بستر
غلظت بالای NH3 در سالن مرغداری باعث کاهش سرعت رشد، راندمان تغذیه ضعیف، آسیب به سیستم تنفسی، سرکوب سیستم ایمنی و آسیب به شبکیه می شود. تبخیر آمونیاک همچنین منجر به انتشار گازهای بد و از بین رفتن ارزش بستر طیور بعنوان کود بعلت از بین رفتن نیتروژن می شود. به دلیل این تأثیرات منفی از تبخیر NH3 ، شیوه های مدیریت خوب بستر برای یک پرورش موفق مهم هستند.
درمان بستر
به دلیل فراوانی اوره در بستر ، محیط ایده آل برای میکروارگانیسم های تولیدکننده آمونیاک در دسترس است. درک شرایطی که در فعالیت این ارگانیسم ها تأثیر می گذارد می تواند به ما کمک کند تا راهکارهای مدیریت بسترها را برای جلوگیری یا کاهش مقدار نیتروژن موجود در بسترها در سالن مرغداری بسازیم. به طور کلی ، نحوه عملکرد مدیریت بستر کاهش pH و در نتیجه مهار اقدامات میکروب های تولید کننده NH3 است مواد استفاده شده برای بهبود کیفیت بستر؛ آلومینیوم سولفات (آلوم) ، بیسولفات سدیم و اسید سولفوریک بوده.
نتایج حاصل از آزمایشات موجود در این زمینه نشان داده است که مرغ گوشتی که در مرغداری های تحت درمان با این محصولات رشد می کند سنگین تر بوده ، از تبدیل خوراک بهتر و مرگ و میر کمتری نسبت به پرندگان رشد یافته در سالن های مدیریت نشده برخوردار است. و همچنین به دلیل نیاز کمتر به تهویه، مصرف انرژی در طول زمستان در خانه های تحت درمان کمتر بود. یکی دیگر از نتایج مثبت مشاهده شده با این درمان های بستر اسیدی ، کاهش عوامل بیماری زایی مانند کامپیلوباکتر و سالمونلا در بستر و لاشه های پرنده است.
مدیریت بستر طیور- مشکلات رطوبت بستر
رابطه میان بستر مرطوب و تغذیه طیور
کلیه طیور به صورت پیوسته فعالیت دارد و ادرار طیور نیز به صورت مایع غلیظ و همراه با اورات است که با مدفوع دفع می شود. گاهی مقداری از آب و الکترولیت دوباره به روده برگشته و جذب می شود که به آن جریان برگشتی میگویند. این جریان باعث برقراری تعادل الکترولیتی در طیور می شود. وجود بیش از اندازه آب می تواند باعث اسهال شدن حیوان، آبکی شدن مدفوع و خیس شدن بستر شود.
این عامل به موارد زیر بستگی دارد:
۱- ناکافی بودن دان (که در مورد گله های مادر گوشتی به دلیل جیره بندی دان بیشتر دیده می شود).
۲- کیفیت آب و دان مورد نیاز از لحاظ مقدار سدیم، پتاسیم و منیزیم موجود (در واقع سدیم و پتاسیم هستند که مقدار آب بدن حیوان را تنظیم می کنند. زیاد بودن سدیم باعث افزایش نمک و در نهایت باعث افزایش میزان آب بدن شود. پتاسیم بیش از حد نیز که در کنجاله ها و ملاس و غیره دیده می شود باعث اسهال شدن حیوان می شود).
۳- تنظیم نبودن میزان پروتئین و وجود پروتئین های بی کیفیت (اگر از پروتئین با کیفیت کم استفاده شود، دیر جذب و هضم شده و باعث اسهال شدن حیوان می شود).
۴- تنظیم نبودن میزان قند بخصوص قند جذب نشده و تغییر فشار اسمزی که باعث اسهال می شود.
۵- ایجاد تغییر ناگهانی در مواد اولیه و دان.
۶- وجود چربی بی کیفیت و دیر هضم.
۷- مریضیها، باکتری ها، مایکوتوکسین ها و از این قبیل.
۸- وجود آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد قارچ که از عوامل اصلی بروز اسهال هستند.
بستر مرطوب باعث بوجود آمدن این پیامدها می شود:
۱- افزایش آمونیاک (از تخمیر اوره بوجود می آید)
۲- کاهش دان مصرفی و بروز مشکلات تنفسی (از افزایش آمونیاک بوجود می آید)
۳- کاهش جذب و هضم که در نهایت راندمان را کاهش می دهد.
۴- افزایش بیماری های روده در گله
۵- افزایش آلودگی پوست حیوان، ایجاد زخم که در نهایت باعث افزایش مرگ و میر می شود.
اگر این مطلب مفید بود، لطفا با دیگر دوستانتان به اشتراک بگذارید.
