بررسی پروتئین مورد نیاز طیور در جیره نویسی
جیره نویسی طیور به منظور تامین احتیاجات غذایی آنها به عنوان یکی از مهمترین اقدامات کارشناسان پرورش طیور مطرح میباشد. امروزه با تاثیر چشمگیر اصلاح ژنتیک و افزایش راندمان طیور گوشتی و تخمگذار، بدیهی است احتیاجات غذایی آها نیز تغییر کرده است. جیره نویسی باید به گونه ای تنظیم شود که احتیاجات روزانه طیور را بخوبی دربرگیرد. از طرفی به دلیل افزایش راندمان طیور و همچنین محدودیت های دستگاه گوارش بدیهی است تامین میزان احتیاجات طیور باید متناسب با آخرین اصلاحات ژنتیکی آنها صورت بگیرد.
تامین پروتئین طیور
تأمین پروتئین یکی از مقوله های بسیار مهم در تغذیه و جیره نویسی طیور است. این مهم با استفاده از مکمل های پروتئینی با منشا گیاهی و حیوانی قابل دست یابی است. باید بدانیم که هدف از تغذیه پروتئین نه خود پروتئین بلکه زیر واحدهای تشکیل دهنده آن یعنی اسیدهای آمینه است. گرچه غالباً به تمام پروتئینهای یک حیوان یا ماده غذایی روی هم رفته پروتئین گفته میشود هر پروتئینی با پروتئینهای دیگر متفاوت است . توالی خاص اسیدهای آمینه و چگونگی ارتباط رشته های آنها به یکدیگر، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی هر پروتئین و در نتیجه عمل بیولوژیکی آن را مشخص می سازد
قسمت های پروتئینی بدن حیوانات
قسمتهای مهم بافتهای نرم بدن مثل ماهیچه ها ، بافتهای پیوندی ، کولاژن ، پوست ، مو ، سم ، پرها ، ناخنها و قسمتهای شاخ یا منقار در پرندگان را پروتئین تشکیل می دهند. پروتئینهای خون چون آلبومینها و گلوبولینها که در تنظیم فشار اسمزی دخالت دارند منبعی از اسیدهای آمینه اند و وظایف متعدد دیگری را به عهده دارند.
فیبر لیوژن و ترومبو پلاستین و تعــداد دیگری از پروتئینها در انعقـــاد خون دخالت دارند. پروتئینهای مرکب خون مثل هموگلوبین عمل انتقال اکسیژن به سلولها را بر عهده دارند و لیپو پروتئینها عمل انتقال ویتامینهای محلول در چربی و نیز سایر مواد واسطه چربی را انجام می دهند. به علاوه لیپو پروتئینها از اجزای اصلی غشای سلولی هستند. سایر پروتئینهای مرکب ، مثل نوکلئو پروتئینها و گلیکو پروتئینها و آنزیمها در سرتاسر بدن پراکنده اند.غشای زرده تخم مرغ نیز یک فسفر پروتئین است .
اهمیت پروتئین جیره
جیره های غذایی فقیر از نظر پروتئین و یا سایر مواد مغذی ضروری موجب کاهش سرعت رشد میشوند. تمام پرندگان یک گله دارای احتیجات غذایی کاملا ً مشابهی نیستند برای مثال کاهش متیونین جیره به میزان ۲۵ درصد موجب کاهش قابل ملاحظه میانگین وزن گله میشود. ولی متأسفانه آن تعداد از طیور گله که از نظر توارثی به متیونین بیشتری نیاز دارند وزن بسیار کمی خواهند داشت و آنهایی که دارای احتیاجات متیونین پایینی هستند کمتـــر تحت تـــأثیر چنین جیره هایی قــــرار می گیرند. همچنین می توانند با سرعت طبیعی رشد می نمایند.
راه حل
روش معقول برای پرورش جوجه ها با رشد اولیه بسیار آهسته تری آغاز میشود، برنامه محدودیت غذایی متعاقب آن مشکلات کمتری به همراه داشته است. بنا براین تنش کمتری نیزایجاد میشود. مطالعات نشان داده است که تغذیه نیمچه های مادر با جیره غذایی حاوی مقادیر خیلی کم پروتئین( ۱۵-۱۳ درصد) در هفته های اول زندگی به کنترل رشد کمک خواهد کرد .
میزان پروتئین جیره
در اوایل زند گی به پروتئین بیشتر و با افزایش سن به انرژی بیشتری نیاز است. نسبت انرژی به پروتئین درجیره آغازین جوجه ها باید ۱۲۳ ، در جیره رشد ۱۴۲ ودر جیره پایانی ۱۶۱ باشد.
هیچگونه مشکلی در استفاده از جیره های پیش دان حاوی ۱۵ تا ۱۶ درصد پروتئین ملاحظه نمیشود. اگر جیره های کم پروتئین بعنوان پیش دان مورد استفاده قرار گیرند انتظار میرود نیمچه های چاق تری در سن ۳ تا ۵ هفتگی حاصل شوند. کاهش سرعت رشد بر اثر بکارگیری جیره های حاوی پروتئین پایین تر منجر به کاهش طول ساق پا میشود.
تاثیر مقدار پروتئین و روش جیره نویسی بر صفات تولیدی جوجه های گوشتی ( ۲۱-۳روزه)
مطالعات نشان داده اند که مقدار پروتئین خام تاثیری معنی داری بر روی صفات تولیدی جوجه های گوشتی ندارد. ضریب تبدیل غذایی در جوجه های تغذیه شده با ۱۹درصد پروتئین نسبت به ۲۳ درصد کمتر بود. روش جیره نویسی بر افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی معنی دار بود. جوجه های تغذیه شده با اسیدهای آمینه قابل هضم خوراک بیشتری مصرف کرده اند.
اگر این مطلب مفید بود ، لطفا با دیگر دوستانتان به اشتراک بگذارید.
