بررسی رابطه پد سلولزی و فن صنعتی بر دمای بدن مرغ

نویسنده فرید واحدی
آبان 23, 1398

بررسی رابطه پد سلولزی و فن صنعتی بر دمای بدن مرغ گوشتی

مقدمه:

پد سلولزی خنک کننده به خودی خود باعث کاهش استرس گرمای پرندگان نمی شوند در حقیقت آنها میتوانند کار طبیعی پرنده برای کاهش دمای بدنشان(له له زدن، تبخیر آب از طریق سیستم تنفسی) را سخت تر کنند زیرا گرچه دمای سالن را پایین می آورند ، اما این کار با افزایش رطوبت همراه است. برای هر یک درجه سانتیگراد که یک سیستم خنک کننده تبخیری دمای سالن را پایین می آورد ، رطوبت خانه را تقریبا ۲٫۵٪ افزایش می دهد. بنابراین ، هنگامی که پد سلولزی شما دمای هوای ورودی را از ۳۵ درجه به ۳۰ درجه سانتی گراد کاهش می دهد، رطوبت موجود در سالن را ۲۵٪ افزایش می دهند.

از آنجا که بیش از ۵۰% توانایی مرغ گوشتی برای رهایی از گرمای بیش از حد، مربوط به تبخیر از سیستم تنفسی است، ۲۵٪ افزایش رطوبت می تواند تأثیر مهمی بر توانایی پرنده در خنک کردن خود داشته باشد.

دلیل موفقیت آمیز بودن پد سلولزی برای خنک نگه داشتن مرغ گوشتی همراهی آنها با سرعت هوای تولید شده توسط فن صنعتی است. بدون سرعت هوای حداقلی ۲٫۵ متر بر ثانیه ، پدهای خنک کننده تبخیری می توانند دمای بدن مرغ گوشتی را تنها در چند ساعت به سطح کشنده نزدیک کنند.

در حال حاضر تحقیقات در مورد مرغ گوشتی انجام شده است که رابطه بین سرعت هوا و دمای بدن پرندگان را در شرایط تابستان بررسی می کند.

مواد و روش:

پرندگان ، در سالنی که هوا یک بار در دقیقه رد و بدل می شد ، در یک فنس ۵*۴ قرار گرفتند

یک فن صنعتی در مقابل فنس قرار داشت که می تواند هوا را در بالای پرندگان با سرعت تقریبی ۲٫۵ متر در ثانیه جابه جا کند. هنگامی که فن صنعتی کار نمی کرد، سرعت هوا در فنس کمتر از ۰٫۵ متر بر ثانیه بود.

دمای بدن پرنده بصورت دقیقه به دقیقه گرفته شد.

شکل ۱ دمای بدن پرندگان موجود در فنس و همچنین شرایط محیطی را در طول روز نشان می دهد.

پد سلولزی از ۱۰ صبح تا ۱۰ شب کار کرده و هواکش در ساعات ۲ و ۴ بعد از ظهر خاموش بود.

شرح کار:

ساعت ۲ بعد از ظهر ، دقیقاً قبل از خاموش شدن فن صنعتی، دمای بدن پرنده نشان داده شده در شکل ۱، ۴۱ درجه سانتیگراد بود که عادی در نظر گرفته می شود. پرندگان له له نکرده و راحت بودند ، گاهی آب و غذا می خوردند.
در عرض چند دقیقه پس از خاموش شدن فن صنعتی، دمای بدن پرندگان به سرعت افزایش می یابد و بیشتر پرندگان فنس شروع به نفس نفس زدن می کنند.
در طی دو ساعت که هیچ حرکت هوایی وجود نداشت، دمای پرنده به ۴۲٫۶ درجه سانتی گراد افزایش یافت، علی رغم اینکه دمای اتاق یا رطوبت تغییر چندانی نکرد (شکل ۲).

کاملاً واضح است که اگر حرکت هوا بر روی پرندگان نباشد ، احتمالاً طی دو ساعت مرگ و میر رخ می دهد.

هنگامی که فن صنعتی دوباره روشن شد ، دمای بدن پرنده در طی هفت ساعت آینده به ۴۱ درجه سانتی گراد کاهش یافت. (شکل ۳).

سرعتی که دمای بدن پرنده کاهش یافت بسیار آهسته تر از سرعتی است که هنگام خاموش شدن فن صنعتی افزایش می یابد.
کاهش دمای بدن پرنده به احتمال زیاد تا زمان خاموشی در ۱۱:۳۰ شب به ۴۰٫۸ الی ۴۱ درجه سانتی گراد برسد، ادامه خواهد یافت.
هنگامی که چراغ ها در شب خاموش می شوند، پرنده ساعت ها بی تحرک می نشیند. کاهش سطحی که در معرض حرکت هوا قرار میگیرد منجر به افزایش دمای بدن پرنده می شود، دمای بدن پرنده تا ساعت ۳:۳۰ بامداد که چراغ خانه روشن می شود ، بالا می رود (در این حالت ۴۲ درجه سانتی گراد میرسد). وقتی چراغ ها مجدد روشن شد طی یک ساعت و نیم بعدی ، دمای بدن پرنده به تقریباً ۴۱ درجه سانتی گراد کاهش یافت.

نتیجه آزمایش:

مطالعاتی از این دست، سؤالات بیشتری ایجاد می کند. به عنوان مثال: دقیقاً چقدر سرعت هوا درشرایط محیطی مختلف مورد نیاز است، اندازه پرندگان و تراکم لازم است تا پرندگان از گرمازدگی جلوگیری کند چقدر است؟

اما آنچه آشکارا نشان می دهد این است که نقش سرعت هوا در خنک نگه داشتن پرندگان در هوای گرم بسیار مهم است. اگرچه پد سلولزی نقش مهمی درخنک نگه داشتن پرندگان دارد ولی از آنجا که بدون سرعت کافی هوا ، سیستم خنک کننده تبخیری می توانند به پرندگان ما آسیب بزنند، این سرعت هوا است که مرغداران باید روی آن تمرکز کنند.