جیره نویسی دان آغازین طیور

جیره نویسی دان آغازین طیور (Starter) – خوراک پیشنهادی و فرمول جیره

تأمین یک جیره آغازین مناسب، یکی از حساس‌ترین و مهم‌ترین مراحل در تغذیه جوجه‌های گوشتی است. این مرحله از روز اول تا حدود ۱۴ روزگی را در بر می‌گیرد و نقش تعیین‌کننده‌ای در شکل‌گیری ساختار استخوانی، رشد عضلانی و عملکرد نهایی پرنده دارد. اگر در همین بازه کوتاه اولیه، تغذیه پرنده به‌درستی مدیریت نشود، جبران آن در مراحل بعدی بسیار دشوار و هزینه‌بر خواهد بود.

در این مقاله، صرفاً به جیره آغازین مرغ گوشتی می‌پردازیم. در مقالات بعدی، به جیره‌های میان‌دان و پایانی نیز خواهیم پرداخت. تمرکز اصلی این مطلب، بر معرفی مواد اولیه رایج در ایران، افزودنی‌های کلیدی و نکات اجرایی مؤثر در تنظیم یک جیره آغازین کاربردی و اقتصادی خواهد بود.

نیازهای تغذیه‌ای جوجه گوشتی در دوره آغازین

در طراحی جیره آغازین، هدف اصلی تأمین نیازهای رشد سریع اولیه با تمرکز بر قابلیت هضم بالا و کیفیت تغذیه‌ای مناسب است. مقادیر پیشنهادی در این دوره بر اساس منابع معتبر بین‌المللی و تجربیات فارم‌های ایرانی به شرح زیر است:

شاخص تغذیه‌ای مقدار پیشنهادی
انرژی متابولیسمی (ME) ۳۰۰۰–۳۰۵۰ kcal/kg
پروتئین خام ۲۲–۲۳٪
لیزین کل ۱.۳–۱.۴٪
متیونین + سیستین ۰.۹۵–۱.۰۰٪
کلسیم ۱.۰۰–۱.۱۰٪
فسفر قابل جذب ۰.۴۵–۰.۵۰٪

مواد اولیه پیشنهادی در تنظیم جیره آغازین

انتخاب مواد اولیه باید بر اساس کیفیت، قیمت، در دسترس بودن و تأثیر آن‌ها در عملکرد پرنده صورت گیرد. در ادامه، به مواد پرکاربرد در جیره‌های آغازین در ایران اشاره شده است:

۱. منابع انرژی‌زا

  • ذرت زرد: رایج‌ترین منبع انرژی در جیره‌های طیور با هضم بالا و ترکیب مناسب نشاسته

  • گندم: حاوی انرژی بالا؛ در صورت استفاده، به آنزیم‌های شکافنده NSP نیاز دارد.

  • روغن گیاهی: افزایش‌دهنده انرژی قابل هضم، به‌ویژه در جیره‌های آغازین کم‌انرژی

  • بیشتر بدانید

در بسیاری از مواد اولیه گیاهی مورد استفاده در جیره طیور، ترکیباتی به نام پلی‌ساکاریدهای غیرنشاسته‌ای یا NSP (Non-Starch Polysaccharides) وجود دارند که به‌عنوان مواد ضدتغذیه‌ای شناخته می‌شوند. این ترکیبات در غلاتی مثل گندم، جو و سبوس به‌وفور یافت می‌شوند و می‌توانند با افزایش ویسکوزیته محتوای روده، جذب مواد مغذی را کاهش داده و شرایط رشد برای باکتری‌های بیماری‌زا را فراهم کنند. در جوجه‌های گوشتی که دستگاه گوارش حساسی دارند، وجود بالای NSP ممکن است باعث کاهش سرعت رشد، افزایش رطوبت بستر و افت راندمان خوراک شود. برای مقابله با اثرات منفی NSP، استفاده از آنزیم‌های تجزیه‌کننده مثل بتاگلوکاناز در جیره‌هایی که حاوی گندم یا جو هستند، توصیه می‌شود.

۲. منابع پروتئینی

  • کنجاله سویا: منبع اصلی پروتئین گیاهی با سطح بالای لیزین

  • پودر ماهی: حاوی پروتئین با کیفیت بالا و مواد معدنی؛ کاربرد محدود در آغازین برای بهبود رشد

  • پودر گوشت: منبع پروتئین حیوانی با قیمت مناسب‌تر نسبت به پودر ماهی؛

  • بیشتر بدانید
    در استفاده از پودر گوشت باید به شاخص TVN (Total Volatile Nitrogen) توجه شود. این شاخص نشان‌دهنده کیفیت و میزان فساد پروتئین حیوانی است. TVN کمتر از ۱۰۰ میلی‌گرم در ۱۰۰ گرم ماده خشک، نشان‌دهنده تازگی و کیفیت قابل قبول پودر گوشت است. مقادیر بالاتر ممکن است نشانه فعالیت میکروبی، فساد و کاهش ارزش غذایی باشد.

۳. منابع معدنی

  • کربنات کلسیم: تأمین‌کننده اصلی کلسیم

  • دی‌کلسیم فسفات: تأمین‌کننده فسفر قابل جذب

  • نمک خوراکی: منبع سدیم و کلر برای تنظیم تعادل یونی بدن پرنده

۴. مکمل‌ها و افزودنی‌ها

  • مکمل ویتامینه-معدنی (پیش‌میکس): تأمین کلیه ریزمغذی‌های مورد نیاز

  • متیونین و لیزین سنتتیک: برای تنظیم دقیق اسیدهای آمینه محدودکننده در جیره

  • آنزیم‌ها: استفاده از آنزیم‌هایی مانند فیتاز و NSP Breaker به‌ویژه در جیره‌هایی با گندم و سبوس توصیه می‌شود

  • توکسین بایندر: برای کاهش اثرات مایکوتوکسین‌ها به‌خصوص در صورت استفاده از ذرت یا مواد مشکوک. بیشتر بدانید

  • اسیدیفایرها (اسیدهای آلی): مانند فرمیک اسید، پروپیونیک اسید یا مخلوط آن‌ها. استفاده از اسیدیفایر در دوره آغازین باعث بهبود سلامت روده، کاهش PH، افزایش جذب مواد مغذی و کنترل رشد باکتری‌های پاتوژن می‌شود. بیشتر بدانید


نمونه فرمول پیشنهادی جیره آغازین (برای هر ۱۰۰ کیلوگرم خوراک)

ماده اولیه مقدار (کیلوگرم)
ذرت زرد ۳۵.۰۰
کنجاله سویا (۴۴٪) ۲۵.۰۰
گندم ۸.۰۰
روغن گیاهی ۲.۵۰
پودر ماهی ۲.۰۰
پودر گوشت ۳.۰۰
دی‌کلسیم فسفات ۱.۲۰
کربنات کلسیم ۱.۱۰
نمک خوراکی ۰.۳۰
لیزین سنتتیک ۰.۲۰
متیونین سنتتیک ۰.۲۵
مکمل ویتامینه–معدنی ۰.۸۰
آنزیم فیتاز ۰.۱۰
اسیدیفایر ۰.۵۰
توکسین بایندر ۰.۱۰
جمع ۱۰۰.۰۰

این فرمول برای دستیابی به سطح انرژی حدود ۳۰۵۰ کیلوکالری و پروتئین حدود ۲۲.۸٪ طراحی شده و در صورت تغییر مواد اولیه، نیاز به تنظیم مجدد مقادیر خواهد داشت.


نکات اجرایی مهم در کارخانه یا فارم

  • آنالیز دقیق مواد اولیه: خصوصاً برای پودر گوشت، کنجاله‌ها و ذرت، آنالیز محتوای رطوبت، پروتئین و آلودگی قارچی الزامی است

  • استفاده صحیح از افزودنی‌ها: آنزیم‌ها و اسیدیفایرها باید بر اساس توصیه فنی و مطابق با نوع جیره انتخاب شوند

  • کنترل TVN: در صورت استفاده از پودر گوشت یا سایر پروتئین‌های حیوانی، سنجش TVN باید به‌صورت منظم انجام شود

  • میکسر استاندارد: حداقل ۳ تا ۵ دقیقه زمان میکس برای یکنواختی خوراک پیشنهاد می‌شود

  • محدودیت استفاده از برخی مواد: پودر گوشت و ماهی باید با دقت و در محدوده مجاز استفاده شوند تا طعم گوشت، سلامت پرنده و ماندگاری خوراک دچار آسیب نشود


نتیجه‌گیری

در طراحی یک جیره آغازین برای مرغ گوشتی، توجه به کیفیت مواد اولیه، دقت در انتخاب افزودنی‌ها و شناخت نیازهای دقیق تغذیه‌ای جوجه‌ها، می‌تواند نقشی کلیدی در موفقیت دوره پرورش ایفا کند. استفاده از مواد اولیه‌ای که در بازار ایران در دسترس هستند، در کنار افزودنی‌هایی مانند آنزیم‌ها و اسیدیفایرها، می‌تواند هم عملکرد پرنده را ارتقاء دهد و هم هزینه‌ها را بهینه کند.

در این مقاله صرفاً به جیره آغازین پرداختیم. در مطالب بعدی، به سراغ جیره‌های میان‌دان و پایانی خواهیم رفت و نکات تخصصی‌تر آن‌ها را نیز بررسی خواهیم کرد. چنانچه برای تنظیم جیره فارم خود نیاز به مشاوره و جیره نویسی دارید میتوانید از طریق فرم زیر با ما در ارتباط باشید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.